Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η Ελένη Ροδά στο περιοδικό Λοιπόν.Μεταξύ άλλων, μάλιστα, η ηθοποιός και τραγουδίστρια μίλησε για τις «χρυσές εποχές» του ελληνικού κινηματογράφου και των νυχτερινών κέντρων και την μεγάλη οικονομική ζημιά που υπέστη στο παρελθόν.
Ζήσατε στις «χρυσές» εποχές του κινηματογράφου, αλλά και των νυχτερινών κέντρων. Καταφέρατε να δημιουργήσετε μεγάλη περιουσία;
Όχι, όχι. Βγάζαμε πολλά, αλλά τότε δεν υπολογίζαμε τα χρήματα. Στα μαγαζιά τα μεγάλα που δουλεύαμε και ερχόταν η αφρόκρεμα της Ελλάδας, έπρεπε κάθε μέρα να αλλάζουμε ρούχα. Ξύπναγα λοιπόν κάθε πρωί και πήγαινα σε γνωστή μπουτίκ να πάρω ρούχα, παπούτσια, πήγαινα κομμωτήριο, με αποτέλεσμα να φεύγουν εκεί τα λεφτά. Εν τω μεταξύ δεν είχα και συναίσθηση του χρήματος και ερχόντουσαν πάρα πολλοί και μου ζητούσαν χρήματα, λέγοντάς μου ότι τα είχαν ανάγκη. Εγώ λοιπόν δάνειζα συνέχεια και μετά εξαφανίζονταν. Από την άλλη, πάρα πολλοί με κορόιδεψαν. Ένας για παράδειγμα από αυτούς που είχε μαγαζιά και μια κατασκευαστική εταιρεία μου πρότεινε να αγοράσω ένα καταπληκτικό γραφείο. Πράγματι, πήγα και το είδα και ήταν υπέροχο, στην πλατεία Δαβάκη. Το αγόρασα και για αρκετό διάστημα το είχα παρατήσει. Κάποια στιγμή με πήραν τηλέφωνο να πάω γιατί είχαν μπει μέσα άλλοι. Χτύπησα την πόρτα και μου είπε ένας πως δεν είναι δικό σας, αλλά της Πίτσας Παπαδοπούλου. Μου πήραν 1.300.000 δραχμές το 1975 που τότε με αυτά τα χρήματα αγόραζες πολυκατοικία και μου έδωσαν έναν χώρο 20 τ.μ, χωρίς τουαλέτα, χωρίς τίποτα, που στην πραγματικότητα έκανε 150.000. Το υπόλοιπο το είχαν πουλήσει στην Πίτσα.
Πού να το φανταστείτε…
Ναι, μετά μια άλλη φίλη που έμενε στην Αιδηψό και ήξερε ότι έχω μανία με την εξοχή, μου πρότεινε να αγοράσω ένα οικόπεδο 2 στρεμμάτων, το οποίο έκανε 30.000 και εμένα γι’ αυτό μου πήρε 500.000. Πάλι με έκλεψαν. Όλα τα λεφτά μου πήγαν χαμένα έτσι. Τι λεφτά να μου μείνουν, αφού ήμουν συνέχεια το θύμα. Μην σας πω μετά όταν παντρεύτηκα με τον άντρα μου και μας πήραν το σπίτι στο Κολωνάκι με πλειστηριασμό ψεύτικο.
Γιατί σας το πήραν;
Δήθεν είχε χρέη ο πατέρας του άντρα μου, που πέθανε όταν εκείνος ήταν μόλις 2 ετών. Και μας πήραν 250 τ.μ. σπίτι στο Κολωνάκι. Αν τότε κάναμε έφεση θα το παίρναμε πίσω, αλλά μετά από 30 χρόνια δεν μπορούμε. Θα είχα μεγάλη περιουσία, γιατί αμειβόμουν πολύ καλά.
πηγή: nassosblog.gr
