Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών ο ηθοποιός Άλκης Γιαννακάς, το γοητευτικό «ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη». Την είδηση επιβεβαίωσε στην εκπομπή Πρωινό η σύντροφός του Κατερίνα.
«Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος, πέρασα υπέροχα μαζί του 25 χρόνια. Θα μου λείψει πάρα πολύ, είναι μεγάλη απώλεια για μένα, ο σύντροφος της ζωής μου. Κάναμε σχέδια αλλά δυστυχώς η ζωή τα φέρνει αλλιώς. Ήταν ένας πολύ απλός άνθρωπος, με αστείρευτο χιούμορ και δίψα για τη ζωή. Δεν ήθελε να βγαίνει στα κανάλια και να δίνει αφορμές να τον σχολιάζουν, τον ενοχλούσε πάρα πολύ».
Η κηδεία του Άλκη Γιαννακά θα πραγματοποιηθεί το μεσημέρι της Πέμπτης (16/10) στο Ελληνικό.
Ο Άλκης Γιαννακάς ήταν ένας από τους τελευταίους σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Απίστευτα όμορφος και γοητευτικός, άφησε αδιαμφισβήτητα ανεξίτηλο το αποτύπωμα του στο ελληνικό σινεμά και στις καρδιές του κόσμου. Μετά και την απώλεια των Φωκά και Κούρκουλου είναι σαν να τελειώνει μια εποχή που είχε δημιουργήσει μέσω του σινεμά τους δικούς της ήρωες ενώ στην περίπτωση του Γιαννακά τους δικούς της αντιήρωες που ωστόσο αγαπήθηκαν με πάθος από το ελληνικό κοινό της δεκαετίας του 60 -70.
Ποιος ήταν ο ηθοποιός Άλκης Γιαννακάς
Γεννημένος στην Αθήνα το 1945, ο Γιαννακάς μπήκε στον κινηματογράφο μόλις στα 18 του χρόνια, κερδίζοντας γρήγορα ρόλους που ταίριαζαν στην έντονη προσωπικότητά του.
Οι σκηνοθέτες τον λάτρεψαν για την αυθεντικότητά του, ενώ οι γυναίκες για την «επικίνδυνη γοητεία» που εξέπεμπε.
Ο Άλκης (Χρήστος) Γιαννακάς, γεννημένος στις 28 Μαρτίου 1945, ήταν γνωστός κυρίως από τις συμμετοχές του στις ταινίες «Ένας ντελικανής» (1963), «Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» (1965), «Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας», «Η Σωφερίνα», «Η Ταξιτζού». Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 εγκατέλειψε οριστικά τo θέατρο, ζώντας στην Αθήνα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Οι ρόλοι του δεν ήταν απλώς ρόλοι, ήταν κομμάτια μιας Ελλάδας που άλλαζε, μιας κοινωνίας που έψαχνε αντιήρωες, χαρακτήρες με ρωγμές και αλήθειες.
Μέσα στα επόμενα χρόνια κατάφερε να «χτίσει» μια σημαντική καριέρα στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, κερδίζοντας τον τίτλο τόσο του ζεν-πρεμιέ όσο και του «ωραίου και κακού παιδιού» της μεγάλης οθόνης.
Πέρα από τον κινηματογράφο, ο Άλκης Γιαννακάς είχε και σπουδαία πορεία στο θέατρο, το οποίο εγκατέλειψε τη δεκαετία του ’80.
