Της Μαρίας Καράπα
Η Σκύρος είναι μοναδική. Είναι πανέμορφη. Στο οδοιπορικό μας επισκεφθήκαμε ένα σημείο αναφοράς όχι μόνο τοπικά ή στον Ελλαδικό χώρο, αλλά παγκόσμιο. Το κτήμα “Μουριές” όπου το γνωρίζουν σε όλο τον κόσμο, αφού είναι συνυφασμένο με το μοναδικό Σκυριανό Αλογάκι.
Η ψυχή και η καρδιά του κτήματος Μουριές έχει ονοματεπώνυμο. Μανώλης Τραχανάς. Ό άνθρωπος που έχει δώσει αγώνες διαχρονικά, για την προστασία και την ανάδειξη της μοναδικής ράτσας που δεν υπάρχει πουθενά σε όλο τον κόσμο και φημολογείται ότι είχε πάρει μαζί του στην Τροία ο Αχιλλέας που ξεκίνησε από την Σκύρο .
Η λατρεία του Μανώλη – γιατί περί αυτού πρόκειται- πηγάζει από την παιδική του ηλικία. Τότε που ο πατέρας του, χάρισε σε εκείνον και τις αδερφές του την “Αστραπή”.
Έκτοτε τολμώ να πω πως έβαλε σκοπό της ζωής του, την διάσωσή τους καθώς υπάρχουν περίπου 400 σε όλη την Ελλάδα με τα 180 να βρίσκονται στη Σκύρο και τα 60 στην φάρμα του Μανώλη.
Μάλιστα το 2019 απονεμήθηκε στο “κτήμα Μουριές” στο πλαίσιο των Tourism Awards 2019, τιμητικό βραβείο για την καθοριστική συμβολή του στην προστασία και στην ελεγχόμενη αναπαραγωγή του σκυριανού αλόγου.
Πρόκειται για μια αρχαία φυλή και θεωρείται απόγονος των Αλόγων που είχε μαζί του ο Αχιλλέας όταν πήγε στην Τροία, ενώ μια άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι τα συγκεκριμένα αλογάκια αποτυπώνονται στη ζωφόρο του Παρθενώνα.
Από την φάρμα έχουν περάσει τα 10 αυτά χρόνια της λειτουργίας της, περίπου 1500 εθελοντές, όπου παρέχουν κάποιες ώρες την ημέρα δωρεάν τις υπηρεσίες τους στην φροντίδα των σκυριανών αλόγων και ο Μανώλης Τραχανάς τους παρέχει δωρεάν διαμονή και διατροφή.
Υ.Γ. Το Κτήμα Μουριές έχει και την ιστορική ταβέρνα που δεν βρίσκεις να κάτσεις, αν δεν έχεις κλείσει τραπέζι. Τα φαγητά δεν θα τα χαρακτηρίσω, γιατί θα τα αδικήσω. Οι μερίδες τεράστιες και οι μουριές από όπου πήρε και το όνομά του το κτήμα και η ταβέρνα, φυτεύτηκαν από τον παππού που έβλεπε δεκαετίες μπροστά όταν τον πέρναγαν οι συντοπίτες του για τρελό που δεν φύτευσε κάτι άλλο.
Ο παππούς Μανώλης, είχε πει ότι “κάποτε εδώ θα γίνει ταβέρνα…” Έγινε και δικαιώθηκε, ευτυχώς για όλους μας, που απολαμβάνουμε τις γεύσεις της μητέρας του Μανώλη κας Μαρίας. Καλώς να ορίσετε….