Όσιος Ιωάννης ο Ρώσσος: Η συγκλονιστική στιγμή της αλλαγής τον αμφίων με τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχης μας Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο

Την Πέμπτη 18 Απριλίου πραγματοποιήθηκε μετά από 19 χρόνια η αλλαγή των αμφίων, στο ιερό σκήνωμα του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου, στο ομώνυμο Ιερό Προσκύνημά του, στο Προκόπι με τα λευκά άμφια που ζήτησε ο ίδιος ο Άγιος από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Το evia online ήταν το πρώτο ΜΜΕ που έφερε στην δημοσιότητα την εικόνα του Αγίου μετά την αλλαγή των αμφίων.

Είναι όμως συγκλονιστική η εικόνα κατά την διάρκεια της τελετής με τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας Μητροπολίτη Χαλκίδος κ. Χρυσόστομο, να στέκεται πάνω από την ανοικτή λάρνακα. Προκαλεί πραγματικά ρίγη συγκίνησης

Πρόκειται για ένα σημαντικό θρησκευτικό γεγονός αφού συμπίπτει με την επέτειο των 100 χρόνων από την έλευση του ιερού σκηνώματος του Οσίου στην Εύβοια, από την Καππαδοκία.

Έρχεται, όπως διηγείται ο πατέρας Ιωάννης, σε μιά καλή ψυχή και λέει στον ύπνο (σέ διάφορα μέρη, στην Ν. Υόρκη, στην Αυστραλία, στην Θεσσαλονίκη), έλα να χαιρετήσεις, είμαι ο Ιωάννης από την Ρωσία’ έλα στην εκκλησία μου και να πεις στον Ιερέα ήρθε ο καιρός να μου αλλάξουν τους χιτώνες.

Τι αναφέρει:

Έτσι έγινε το 1937, το 1955, το 1977 που έγινα αποδέκτης εγώ. Επήρα εγώ τίς πληροφορίες από πιστούς.

Το 2005 ξαναζήτησε ο Όσιος να γίνη αλλαγή αμφίων μετά 28 χρόνια που πέρασαν από το 1977.

Ο κ. Στυλιανός ξέρει ότι εδώ μαζί ξεκινήσαμε στον αγώνα. Μού είπε λευκανθήκαμε. Ο αγαπητός Στυλιανός ειναι πολλά χρόνια στον αγώνα, και να προσεύχεσθε γι’ αυτόν. Εγώ είμαι εδώ 43 χρόνια κληρικός και τρία χρόνια πρίν ως λαίκός, συνολικά 46 χρόνια και έχουμε δεί χιλιάδες και εκατομμύρια πιστούς να περνουν μπροστά από τον Άγιο Ιωάννη.

Τί έχουμε να μαρτυρήσουμε; Τί είδαμε στις αλλαγές; Το συγκλονιστικό είπαμε είναι ότι είδοποιεί ο ίδιος! Ετσι σε μιά κοπέλα είπε:Να ‘ρθής να δής το μαξιλάρι μου που θα είναι γεμάτο δάκρυα. Κλαίμε για σας τους νέους. Προσευχόμαστε ιδιαίτερα γιά σας στο Θεό να σας στηρίξη.
Όταν το 1977 ανοίξαμε και είδαμε το μαξιλάρι όλο καθαρό ήταν, όμως εδώ δίπλα στούς οφθαλμούς ήταν βρεγμένο με μιά μεγάλη κηλίδα από δάκρυα. Είδαμε όλη την κεφαλή του Αγίου να κινείται, και ο Σεβασμιώτατος και οι ιερείς.

Συγκλονιστικό! Παίρνουμε την λάρνακα και ερχόμαστε σε δύο τραπέζια και βάζουμε τον Άγιο. Αυτό που σεβάστηκε ο ίδιος ο Θεός, ετίμησε και εχαρίτωσε και εδόξασε, που χάρισε το δώρο της αφθαρσίας ως την Β΄ Παρουσία…”