Συνήλθε, χθες στη δεύτερη Τακτική Συνεδρία της η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου, στην Αίθουσα Συνεδριών της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας. Κυρίαρχο θέμα αποτέλεσαν η στήριξη του θεσμού της οικογένειας και οι προτάσεις για την αντιμετώπιση της βίας, με τις εισηγήσεις των μητροπολιτών Θεσσαλονίκης και Δράμας.Αναλυτικότερα, σύμφωνα με το ανακοινωθέν:
«Μετά την προσευχή, ανεγνώσθη ο Κατάλογος των συμμετεχόντων Ιεραρχών και διαπιστώθηκε απαρτία. Κατόπιν επικυρώθηκαν τα Πρακτικά της χθεσινής Συνεδρίας.
Ακολούθως, σύμφωνα με την Ημερησία Διάταξη, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος,ανέγνωσε την Εισήγησή του, με θέμα: «Η Στήριξη στον Θεσμό της Οικογένειας: Πρακτική Διάσταση».
Στον πρόλογο της Εισήγησής του, αφού χαρακτήρισε το θέμα ως καίριας σημασίας για την Εκκλησία μας και ιδιαιτέρως στην ραγδαίως μεταβαλλόμενη εποχή μας, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι η σημερινή «Μετανεωτερική» εποχή έχει κεντρικό χαρακτηριστικό την «ρευστή ταυτότητα», η οποία διαμορφώνεται μέσα από την ενίσχυση και προβολή της εκπλήρωσης κάποιας επιθυμίας και του δικαιωματισμού του αυτοπροσδιορισμού, αντί της ηθικής και της αξίας του «ανήκειν» στην κοινότητα, στο σύνολο ή ακόμη και σε μια συγκεκριμένη δυαδική σχέση με δέσμευση.
Γι’ αυτό και «στο πλαίσιο αυτό οι θεσμοί τόσο της Εκκλησίας, όσο και της παραδοσιακής Οικογένειας, αποτελούν στόχο αρνητικής κριτικής ή και εστιασμένης αποδόμησης, αφού: α) συνιστούν θεσμούς που απαιτούν μακροχρόνια δέσμευση σε συγκεκριμένο πλαίσιο, β) προσδίδουν στα μέλη τους ορισμένη ταυτότητα και γ) υπάρχει έντονη προβολή, κυρίως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα, των αρνητικών φαινομένων που μπορεί να εκδηλώνονται στο πλαίσιο των δύο θεσμών, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται επικοινωνιακά η παραδοσιακή οικογένεια σαν ένας κοινωνικός θεσμός που ‘’γεννά” προβλήματα, χωρίς αντίστοιχη επιστημονική τεκμηρίωση• και μάλιστα όταν η όντως λειτουργική οικογένεια είναι διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι αποτελεί παράγοντα προφύλαξης και διαφύλαξης της ψυχικής υγείας παιδιών και γονέων».
Ακολούθως, αφού απαρίθμησε συνοπτικά τις θεωρούμενες λειτουργικές δυσχέρειες σχετικά με την παραδοσιακή οικογένεια, οι οποίες, όπως ο Σεβασμιώτατος επισήμανε, μαζί με τον ατομοκεντρικό τρόπο της σύγχρονης πραγματικότητας οδηγούν όλο και περισσότερα ζευγάρια στην διάρρηξη της συζυγικής σχέσης, τον χωρισμό και το διαζύγιο, πρότεινε τις ακόλουθες δράσεις έμπρακτης στήριξης της Οικογένειας από μέρους της Εκκλησίας, που πρώτιστα εστιάζουν στην πρόληψη και ακολούθως στην αντιμετώπιση των προβλημάτων:
Κατάρτιση κληρικών και εν γένει εκκλησιαστικών στελεχών.
Έρευνα καταγραφής οικογενειακών προβλημάτων.
Προβολή της ελληνικής παραδοσιακής Οικογένειας ως προτύπου σύγχρονης Οικογένειας.
Δημιουργία Σχολής Υποψηφίων Εγγάμων.
Δημιουργία Κεντρικού Ταμείου Ενισχύσεως Κυήσεων.
Ενίσχυση και ανάπτυξη των Σχολών Γονέων.
Δημιουργία Βιωματικών Ομάδων Γονέων.
Επιμόρφωση παιδιών και εφήβων σε ζητήματα δημιουργίας οικογένειας και σχέσης για γάμο μέσω των τριών κατηχητικών βαθμίδων.
Λειτουργία Κατασκηνωτικού Τριημέρου για οικογένειες.
Ενεργοποίηση και ενίσχυση του θεσμού των Επιτροπών Γυναικείων Θεμάτων των Ιερών Μητροπόλεων.
Δημιουργία Γραφείου Στήριξης Οικογένειας.
Δημιουργία Γραφείου Ενδοοικογενειακής Βίας.
Δημιουργία Σταθμού Ψυχικής Υγείας της Οικογένειας.
Δημιουργία Σταθμού Υπηρεσιών για οικογένειες με άτομα εξαρτημένα από ουσίες, τυχερά παίγνια ή διαδίκτυο.
Δράσεις στήριξης ειδικών κατηγοριών οικογενειών.
Στον σύντομο επίλογο της Εισήγησής του ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος τόνισε ότι «πέρα από τις ανθρώπινες προτάσεις, η Εκκλησία έχει πάντοτε τα δικά της καταξιωμένα και αποδοτικά μέσα, την προσευχή, την ασκητική βιοτή, την εγρήγορση και την νίψη, για να μπορεί να διαλέγεται με το εκάστοτε παρόν και διακρίνοντας το μέλλον, να θεμελιώνει τη δράση της στο σήμερα».