Ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Καρύστου “Δημήτρης Ρήγας” , βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι στις 9/4/2024, σύμφωνα με τη δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ του Κανονισμού για την καταχώρηση ονομασίας, το Μέλι Κισσούρι/ Meli Kissouri της περιοχής μας καταχωρήθηκε ως ΠΟΠ στο μητρώο των προστατευόμενων ονομασιών προέλευσης και των προστατευόμενων γεωγραφικών ενδείξεων.
Με αυτή τη δημοσίευση ολοκληρώνεται αισίως μια διαδρομή του Συλλόγου μας, που ξεκίνησε πριν από πέντε περίπου χρόνια:
08/2019 Έναρξη έργου
26/6/2020 Υποβολή Αίτησης Καταχώρισης
29/9/2020 1η επιστολή παρατηρήσεων από ΥΠΑΑΤ
23/2/2021 Υποβολή Επικαιροποιημένης αίτησης καταχώρισης της ονομασίας Μέλι Κισσούρι
30/6/2021 1η επιστολή παρατηρήσεων από ΥΠΑΑΤ
1/9/2021 Οριστική Υποβολή Αίτησης Καταχώρισης
15/9/2021 Έναρξη περιόδου υποβολής ενστάσεων
24/12/2021 Έγκριση αιτήματος καταχώρισης και διαβίβαση στην ΕΕ
27/6/2022 1η επιστολή παρατηρήσεων από ΕΕ
14/7/2022 Απαντήσεις επί των παρατηρήσεων της ΕΕ
5/4/2023 2η επιστολή παρατηρήσεων από ΕΕ
16/5/2023 Απαντήσεις επί των παρατηρήσεων της ΕΕ
16/10/2023 email από ΕΕ για επιβεβαίωση στοιχείων επικοινωνίας ΜΣΚ
16/10/2023 παροχή των στοιχείων επικοινωνίας ΜΣΚ
11/12/2023 Έναρξη περιόδου υποβολής ενστάσεων σε επίπεδο ΕΕ
9/4/2024 Καταχώριση της ονομασίας Μέλι Κισσούρι στην επίσημη εφημερίδα της ΕΕ
ΜΕΛΙ ΚΙΣΣΟΥΡΙ /MELI KISSOURI
ΤΟ ΠΟΠ ΜΕΛΙ ΤΗΣ ΚΑΡΥΣΤΙΝΗΣ ΓΗΣ
Το ΠΟΠ Μέλι Κισσούρι/ Meli Kissouri ( από την αρβανίτικη ονομασία “Gjisuri”= ερείκη), (Γιοχάλας, 2000), της καρυστινής γης, παράγεται στο σύνολο της έκτασης του Καλλικρατικού Δήμου Καρύστου, η οποία περιλαμβάνει της Δημοτικές Ενότητες Καρύστου, Καφηρέως, Μαρμαρίου και Στυρέων, από μέλισσες που τρυγούν τα άνθη της πορφύρης ερείκης (Ericamanipuliflora ή Ericaverticillata). Τα μελίσσια, μετά την ολοκλήρωση του τρύγου του Θυμαρίσιου μελιού, μεταφέρονται σε μεγάλο υψόμετρο, άνω των 600 μέτρων. Εκεί, και με την προϋπόθεση της ύπαρξης καλοκαιρινών βροχοπτώσεων, αρχίζει η ανθοφορία της ερείκης. Οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν σταδιακά τα μελίσσια τους από το μεγάλο υψόμετρο σε χαμηλότερα, έως το επίπεδο της θάλασσας, ακολουθώντας τη σταδιακή άνθηση της ερείκης έως τις αρχές Δεκεμβρίου. Κατά τη διαδικασία αυτή τρυγούν τα μελίσσια τους σταδιακά.
Το καρυστινό Μέλι Κισσούρι/ Meli Kissouri έχει ήδη αποκτήσει ιδιαίτερη φήμη στις προτιμήσεις του καταναλωτικού κοινού και αποτυπώνεται σε πολλές αναφορές και διάφορες εκδόσεις. Διακρίνεται για τη φρεσκάδα του, η γεύση του είναι ελαφρώς πικρή, το χρώμα του είναι σκούρο με κοκκινοχάλκινες ανταύγειες και έχει έντονο και μακράς διάρκειας άρωμα. Παρουσιάζεται σε υγρή και κρυσταλλωμένη μορφή (η ρευστότητά του διατηρείται για μικρό διάστημα, κατόπιν κρυσταλλώνεται). Η κρυστάλλωση αποτελεί μια απόλυτα φυσική ιδιότητα όλων των μελιών, εκτός του πεύκου και της ελάτης. Οφείλεται στη συμπύκνωση των μορίων της γλυκόζης οπότε δημιουργούνται κρύσταλλοι. Όσο μεγαλύτερη είναι η περιεκτικότητα σε γλυκόζη, λιγότερη η υγρασία, μεγαλύτερη η παρουσία μικροσωματιδίων γύρης, κεριού κλπ., τόσο ταχύτερα συντελείται η κρυστάλλωση. Η ρευστοποίησή του πραγματοποιείται σε Μπεν μαρί, στους 45 με 50 βαθμούς κελσίου χωρίς να χάνει τη θρεπτική του αξία.
ΚΑΡΥΣΤΙΑ- ΕΝΑΣ ΜΕΛΙΣΣΟΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Η εξαιρετική ποιότητα των μελισσοκομικών προϊόντων της Νότιας Καρυστίας οφείλεται στο φυσικό περιβάλλον της με το ποικιλόμορφο τοπίο και κλίμα. Με σημείο αναφοράς το όρος Όχη, που δεσπόζει με υψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία (1398 μ. υψόμετρο), δημιουργούνται κορυφογραμμές βορειοανατολικά και ανατολικά έως το Αιγαίο, με απότομο ανάγλυφο και νοτιοδυτικά και νότια έως τον Νότιο Ευβοϊκό κόλπο, με ομαλότερο ανάγλυφο. Αυτή η διαφοροποίηση του αναγλύφου είναι που δημιουργεί διαφορές στο κλίμα και τη βλάστηση μεταξύ ορεινών και πεδινών περιοχών, συντηρώντας στην περιοχή ένα βοτανικό κήπο μοναδικής ποικιλίας από επτακόσια και περισσότερα είδη φυτών, ορισμένα εκ των οποίων είναι σπάνια και κάποια είναι ενδημικά (Βλάμη, 2000). Η μελισσοκομική χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει κυρίως φρύγανα, ως επί το πλείστον αρωματικά φυτά, που την άνοιξη και το καλοκαίρι μετατρέπουν την επιφάνεια της γης σε έναν απέραντο ανθότοπο. Ανάμεσά τους θα αναφέρουμε την άσπρη και την κόκκινη λαδανιά, την άγρια λεβάντα, το φασκόμηλο, το θυμάρι, το αλογοθύμαρο, τη ρίγανη και τη χαμορίγανη, τη θρούμπη, τον ακονιζό το τσάι του βουνού (Sideritis euboica), ένα από τα σημαντικότερα ενδημικά φυτά της Εύβοιας(Βλάμη, 2000), τη λευκή ερείκη και τη φθινοπωρινή πορφυρή ερείκη, που οι θάμνοι της χρωματίζουν ολόκληρες πλαγιές, με τους ερεικώνες να ανθίζουν σταδιακά από τα ορεινά προς τα πεδινά, κλπ.. Εκτός από τα φρύγανα απαντώνται λιβάδια πολύχρωμων αγριολούλουδων, πλούσιων σε μελισσοκομικά βολβόφυτα, αγρωστώδη και θερόφυτα. Ακολουθούν τα δενδρώδη ή οι μεγάλοι θάμνοι όπως η καναπίτσα, η κουμαριά, το πουρνάρι, ο βάτος κλπ., ο αναρριχητικός κισσός, καθώς επίσης και τα γηραιά δάση καστανιάς, που σώζονται ακόμα στις πλαγιές του όρους Όχη (Βλάμη, 2000).
Σε αυτό το ευλογημένο από τη φύση μελισσοκομικό περιβάλλον συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται οι σύγχρονοι μελισσοκόμοι της Καρυστίας διατηρώντας την παράδοση αιώνων. Έχοντας συσσωρεύσει την εμπειρία των προγόνων τους, αναγνωρίζουν τις ανθοφορίες, οι οποίες διαφοροποιούνται αναλόγως του χρόνου, επιλέγουν τις θέσεις εγκατάστασης των μελισσιών τους αναλόγως της εποχής, ώστε να εξασφαλίζεται η βόσκηση αποκλειστικά από άγρια άνθη, μακριά από καλλιέργειες και καταφέρνουν να συγκομίζουν μέλι τρεις φορές το χρόνο.
Η συγκομιδή ξεκινά με το ανοιξιάτικο μέλι ανθέων ή Μαγιάτικο, όπως είναι γνωστό, το οποίο παράγεται από την πλούσια ποικιλία αγριολούλουδων της εποχής, συνεχίζεται με το αρωματικό και λαμπερό καλοκαιρινό Θυμαρίσιο μέλι και ολοκληρώνεται με το εξαιρετικά θρεπτικό και μεστό σε πυκνότητα, γεύση και άρωμα χειμωνιάτικο μέλι, το ξεχωριστό καρυστινό ΠΟΠ Μέλι Κισσούρι/ Meli Kissouri.
Ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Καρύστου “Δημήτρης Ρήγας” εύχεται σε όλους τους μελισσοκόμους της περιοχής να έχουν καλή συγκομιδή και να φτάσει το ΠΟΠ Μέλι Κισσούρι/ Meli Kissouri τόσο ψηλά όσο αξίζει.
Το ΔΣ του
Μελισσοκομικού Συλλόγου Καρύστου
“Δημήτρης Ρήγας”
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Βλάμη, Β. (2000). “Η περιοχή της Όχης Κάρυστος – Μαρμάρι – Καφηρέας”, ΥΠΕΧΩΔΕ Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας ΤΕΝΑΕ ΑΕ, Οίκος – Διαχείριση Φυσικού Περιβάλλοντος ΕΠΕ.
Γιοχάλας, Τ. (2002). “Εύβοια – Τα Αρβανίτικα”, Πατάκης, Αθήνα.
