Σύμφωνα με την μητέρα του Γεράσιμου, η οποία μίλησε για πρώτη φορά δημόσια, το νεαρό αγόρι «παρακολουθείται από τους καλύτερους γιατρούς του κόσμου της εντατικής μονάδας του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, που έδωσαν μεγάλο αγώνα για το παιδί μας και έγιναν οικογένειά μας» και πως «εδώ και έναν χρόνο, δίνει γενναίο αγώνα για τη ζωή του».
Μάλιστα, τόνισε ότι «από την ημέρα του εγκλήματος αυθόρμητα στην αρχή, με προσπάθεια αργότερα, κρατάω τον θυμό. Γιατί επικεντρώθηκα στο πώς και όχι στο γιατί. Πώς να διορθώσω, πώς να γιατρέψω, να σώσω».
Συνέχισε λέγοντας πως «ο Γεράσιμος δίνει τιτάνια μάχη. Ακόμα, όλα είναι κρίσιμα, δεν νοείται κάτι άλλο, από το να είμαι σε δίπλα του, απερίσπαστη, ανεπηρέαστη. Μόνο τα λόγια των γιατρών και οι αποφάσεις για τα επόμενα βήματα. Ψάχνω το βλέμμα, την φωνή, την μουσική του… και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ πιο πέρα από το παιδί μου είναι αυτό: “Ποτέ να μην ξανασυμβεί”».
Κλείνοντας ανέφερε ότι «Και η μόνη τιμωρία όσων φταίνε είναι μπουν στη θέση μας. όχι αυτών που «έφυγαν». Αλλά στη θέση όσων έμειναν. Ακόμα δεν μπορώ να αντικρίσω την εικόνα με τα δύο βαγόνια σε ορθή γωνία. Ξέρω όμως, με κάθε λεπτομέρεια, κάθε ιατρική πληροφορία, και παίρνω αποφάσεις στην θέση του. Ο Γεράσιμος έναν χρόνο μετά είναι σε κώμα. Και η εξέλιξη της κατάστασής του είναι απρόβλεπτη. Ο Γεράσιμος έχει κάνει 2 εγχειρήσεις. Η πρόγνωση είναι “φτωχή”.
Όμως πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Του έχω εμπιστοσύνη, έχει κερδίσει πολλές μάχες. Μέσα από την καρδιά μου είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους που προσεύχονται για το παιδί μου. δίνουν και σε μένα δύναμη. Η σημερινή απόλυτη προτεραιότητά μου, δεν αφήνει περιθώρια για οτιδήποτε άλλο».