H Καραθανάση Ζαχαρένια, Διευθύντρια Ειδικού Νηπιαγωγείου Χαλκίδας σε μια μακροσκελή της ανάρτηση, κάνει μια κατάθεση ψυχής, “γροθιά στο στομάχι” για το κτίριο που στεγάζεται το σχολείο ειδικής αγωγής και την ανάγκη μετεγκατάστασής του.
Πριν από 18 χρόνια διορίστηκα ως νηπιαγωγός ειδικής αγωγής και ορκίστηκα να υπηρετώ αυτό που με αγάπη επέλεξα: τα παιδιά με αναπηρία και τις οικογένειές τους.
18 χρόνια προσπαθώ, καθημερινά, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό μου, να μείνω πιστή στο όνειρό μου.
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, υπήρξαν φορές που τα κατάφερα – και το λέω με υπερηφάνεια!
Υπήρξαν άλλες φορές, που δυσκολεύτηκα, λύγισα, έκλαψα… αλλά συνέχισα.
Δεν είναι εύκολος ο δρόμος της ειδικής αγωγής. Μπορεί να σου χαρίσει την ανείπωτη χαρά αλλά και την απίστευτη θλίψη…. αλλά εγώ συνέχισα.
Τα τελευταία 13 χρόνια – από το σχολικό έτος 2011-12 -, όλες μου οι δυνάμεις εστιάζονται στα παιδιά και τις οικογένειες του Ειδικού Νηπιαγωγείου Χαλκίδας.
Έζησα, μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια, 2 μετεγκαταστάσεις της σχολικής μονάδας.
Την πρώτη (το 2012-13), από την οδό Νεοφύτου (όπου συστεγαζόμασταν με το 4ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας), προς ένα καινούριο δημόσιο κτίριο, στην οδό Μπαλαλαίων. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και αποδείχτηκε πως λειτούργησε προς όφελος των παιδιών.
Και την δεύτερη (το 2018), η οποία αποδείχτηκε ολέθρια! Από το σχολικό έτος 2018-19, τα παιδιά του Ειδικού Νηπιαγωγείου ΧΑΛΚΙΔΑΣ, από το δημόσιο κτίριο της οδού Μπαλαλαίων βρίσκονται σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ κτίριο, στον Άγιο Νικόλαο (Μπούρτζι)! Η απόφαση μεταστέγασης ελήφθη στις 18/07/2018! Ήμουν παρούσα σε εκείνο το Δημοτικό Συμβούλιο. Πήρα τον λόγο και εξέθεσα όλους τους λόγους, για τους οποίους μια τέτοια απόφαση θα ήταν άδικη… εγκληματική… εις βάρος των παιδιών μας. Ήμουν παρούσα σε όλη την διαδικασία. Είδα και άκουσα τις άλλες παρατάξεις και την παράταξη της τότε αντιπολίτευσης, να διαμαρτύρονται έντονα και να υποστηρίζουν τις θέσεις μου. Είδα και άκουσα μέλη της τότε δημοτικής αρχής να διαφωνούν με τον τότε Δήμαρχο. Είδα και άκουσα τον τότε Δήμαρχο να ανακοινώνει την μεταστέγαση του σχολείου μας, παρά τις όποιες διαφωνίες!
Από το σχολικό έτος 2018-19 – τα τελευταία 5 σχολικά έτη – βλέπω τα παιδιά μας να ταλαιπωρούνται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, κάνοντας δρομολόγια που δεν θα έπρεπε. Πρόκειται για νήπια με αναπηρίες, που κατοικούν – στην συντριπτική τους πλειοψηφία – στην Χαλκίδα και αναγκάζονται να πηγαίνουν στο Μπούρτζι, στο Ειδικό Νηπιαγωγείο ΧΑΛΚΙΔΑΣ!!
Βλέπω γονείς να βασανίζονται, μεταφέροντας οι ίδιοι τα παιδιά τους, διότι δεν υπάρχει έδρα ταξί στο Μπούρτζι και δεν δικαιούνται μεταφορά για τα παιδιά τους.
Βλέπω γονείς να αναγκάζονται να κρατήσουν τα παιδιά τους στο σπίτι, διότι αδυνατούν να τα μεταφέρουν οι ίδιοι. Παιδιά με αναπηρίες, που χάνουν ότι πολυτιμότερο θα μπορούσαν να κερδίσουν στην ηλικία αυτή, το δικαίωμα στην εκπαίδευση!!
Εδώ και 5 χρόνια συζητώ και ζητώ από την τωρινή δημοτική αρχή (την τότε αντιπολίτευση) να επαναφέρει τη σχολική μονάδα στον φυσικό της χώρο, εντός του αστικού ιστού, στην πόλη της Χαλκίδας, εκεί που ανήκει, ως Ειδικό Νηπιαγωγείο ΧΑΛΚΙΔΑΣ!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όλα πέφτουν στο κενό! Τόσο τα κτίρια όσο και τα οικόπεδα που βρήκα και πρότεινα να ελεγχθούν, είτε δεν ελέγχθηκαν ποτέ είτε κρίθηκαν ακατάλληλα.
Οι υποσχέσεις που μου δόθηκαν για έκδοση προκήρυξης προς εύρεση κτιρίου αποδείχθηκαν ΨΕΥΤΙΚΕΣ! Τα φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και τα λόγια “έχεις απόλυτο δίκιο. Πρέπει να το δούμε” αποδείχθηκαν απλά λόγια! Η αντίδραση ήταν μόνο την εποχή της αντιπολίτευσης!
Εδώ και 5 σχολικά έτη, τα παιδιά του σχολείου μας βρίσκονται απομονωμένα, κλεισμένα σε ένα κτίριο, το οποίο δεν μπορεί να τους προσφέρει τίποτε από αυτά που χρειάζονται. Σε έναν τόπο, που τους στερεί κάθε μορφής κοινωνικοποίηση!
Εδώ και 5 σχολικά έτη, τα παιδιά του σχολείου μας στερούνται όλα όσα τα προηγούμενα παιδιά μας είχαν απολαύσει!
Τα τελευταία 2 χρόνια, λόγω της συνεχούς αύξησης του μαθητικού μας δυναμικού, και βλέποντας πως δεν γίνεται καμία κίνηση για μεταστέγαση και επαναφορά στην Χαλκίδα, αναγκαστήκαμε να ζητήσουμε διαμόρφωση του εσωτερικού χώρου του κτιρίου μας. Ζητήσαμε να διαχωριστούν οι αίθουσες διδασκαλίας, έτσι ώστε να γίνει ο χώρος πιο ασφαλής για τα παιδιά μας.
Και αυτό το αίτημά μας έμεινε μετέωρο, έπεσε στο κενό.
Η περσινή χρονιά κύλισε με τεράστιες δυσκολίες. Μεγάλος αριθμός παιδιών με αυτισμό “στoιβαζόταν ” σε υποτυπωδώς χωρισμένες, από εμάς, αίθουσες, με μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλειά τους.
Και φτάνουμε στην έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς. Η πόρτα του σχολείου μας άνοιξε την 1η του Σεπτέμβρη. Ο χώρος μέσα ήταν ακριβώς όπως τον αφήσαμε τον Ιούνιο. Ξανά τηλεφωνήματα, ξανά έγγραφα (επανάληψη των καλοκαιρινών αποστολών εγγράφων). Οι πιέσεις, αυτή την φορά φαίνεται πως απέδωσαν… μήπως επειδή σε λιγότερο από έναν μήνα έχουμε ΕΚΛΟΓΕΣ;;; Και ξαφνικά…. στις 6 Σεπτεμβρίου μία ενημέρωση “Αύριο ξεκινάνε οι εργασίες διαχωρισμού του εσωτερικού χώρου”!!!! 5 ημέρες πριν τον αγιασμό!!!
Καθότι δεν υπήρχαν επιλογές και με γνώμονα την ασφάλεια των παιδιών και μόνο αυτήν, ξεκίνησαν οι εργασίες. Από την Τετάρτη 6/9 έως και το Σάββατο 9/9 ο χώρος θύμιζε εργοτάξιο. Συνεργεία γκρέμιζαν, έκοβαν, άνοιγαν παράθυρα, τοποθετούσαν γυψοσανίδες. Γονείς ερχόταν για συζήτηση και εγγραφή του παιδιού τους. Νέοι/ες συνάδελφοι/ισσες παρουσιαζόταν και έπρεπε να αναλάβουν υπηρεσία. Συνεχείς διακοπές ρεύματος, λόγω εργασιών των ηλεκτρολόγων στον χώρο. Όλος ο χώρος πνιγμένος σε ένα σύννεφο σκόνης. Μία 3ωρη καθαρίστρια, απεγνωσμένη (όλα ήταν ήδη πλυμένα και τακτοποιημένα από τον Ιούνιο!).
Την Κυριακή 10/9 μπήκαν στον χώρο καθαρίστριες του Δήμου και προσπάθησαν να καθαρίσουν ότι ήταν δυνατό. Φυσικά οι εργασίες δεν έχουν τελειώσει! Το ερχόμενο Σ/Κ θα ξαναμπεί συνεργείο για βάψιμο! Φυσικά και οι αίθουσες που διαμορφώθηκαν μετά τον διαχωρισμό με γυψοσανίδες, έχουν ελλείψεις. Δεν υπάρχουν πόρτες ακόμη σε αυτές τις αίθουσες! Το προσωπικό του σχολείου όμως προσαρμόζει σε αυτούς τους χώρους τα παιδιά!!
Και αναρωτιέμαι…
Γιατί;;;; Γιατί, για άλλη μια φορά, οι γονείς και τα παιδιά μας αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας;;;
Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τα πολιτικά παιχνίδια εις βάρος των Ατόμων με Αναπηρία;
Τα Άτομα – και ειδικά τα παιδιά – με Αναπηρία ΑΠΑΓΟΡEΥΕΤΑΙνα είναι ένα ακόμη θέμα προεκλογικής ατζέντας. Είναι ΝΤΡΟΠΗ να ακούγεται η λέξη “ενσυναίσθηση” από στόματα ατόμων που δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στον χώρο της ειδικής αγωγής!
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης άτομα που δεν γνωρίζουν… και το χειρότερο, δεν ρωτούν να μάθουν τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών μας!
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να δημιουργούνται Γραφεία ΑμεΑ, να γίνονται εγκαίνια, να δίνονται υποσχέσεις… απλά για την δημοσιότητα, τις φωτογραφήσεις και το θεαθήναι!
Καλώ τους πολίτες της Χαλκίδας να συστρατευθούν στο πλάι μας. Να μας βοηθήσουν ώστε να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος, εντός της πόλης, για τα παιδιά μας.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να μιλάνε οι “αρμόδιοι” για συμπερίληψη και προσβασιμότητα των ΑμεΑ, όταν οι ίδιοι, με την απραξία τους τους, συναινούν στον ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ!
Καλώ, προσκαλώ και προκαλώ τις αρμόδιες αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους… έστω και τώρα!
Ταλαιπωρήθηκαν 5 γενιές παιδιών και οι οικογένειές τους. Ας μην υπάρξουν άλλες!!!
Το Ειδικό Νηπιαγωγείο ΧΑΛΚΙΔAΣ ΠΡΕΠΕΙ να επιστρέψει στον φυσικό του χώρο, στην πόλη της ΧΑΛΚΙΔΑΣ!!!
Τα παιδιά μας και οι οικογένειές τους ΠΡΕΠΕΙ να αντιμετωπιστούν με τον σεβασμό που τους αρμόζει!
Καραθανάση Ζαχαρένια
Διευθύντρια Ειδικού Νηπιαγωγείου Χαλκίδας
14/09/2023
