Ραγίζει καρδιές η ανάρτηση της μαμάς του Αλέξανδρου Δαρδώνη, Ματίνας Κυριάκου που σαν σήμερα πριν από 6 χρόνια, αποχωρίστηκε για πάντα το παιδί της, ύστερα από μάχη που έδινε για 7 χρόνια με τον καρκίνο. Ο Αλέξανδρος έφυγε σε ηλικία 13 ετών, ενώ είχε αγωνιστεί γενναία, ενώ και ο ίδιος όσο βρισκόταν στο ογκολογικό νοσοκομείο, προσπαθούσε να εμψυχώσει και τα υπόλοιπα παιδάκια που νοσούσαν!
Διαβάστε τα συγκινητικά της λόγια16 Δεκεμβρίου 2017 – 16 Δεκεμβρίου 2023.
Έξι χρόνια! Όχι. Όχι δεν γίνεται. Αφού, αφού μόλις εχθές θαρρώ πως ήταν που σε κρατούσα αγκαλίτσα μου. Όχι σου λέω.
Που πήγες χωρίς την μανούλα;
Όχι λουκουμάκι μου.
Κάθε μέρα σου έλεγα στην εντατική στο αυτάκι σου, ήρεμος και δυνατός μωρό μου , ήρεμος και δυνατός και θα τα καταφέρεις.
Κι εκείνη την μέρα η γιατρός μου είπε να σε χαιρετήσω. Τι λέει?Μα τι λέει? Ήρθα κι έβαλα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι σου. Σου ψιθύρισα στο αυτάκι σου :
Είμαι πολύ περήφανη για σένα. Σ αγαπώ ως τον Πλούτωνα λουκουμάκι μου. Κι ύστερα σου σιγοτραγούδησα το τραγουδάκι σου. Ένα δάκρυ κύλησε από το ματάκι σου. Το έπιασα και το έκανα φυλαχτό.
ΤΟ ΕΠΙΑΣΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!
Μα τι λέει? Πως χαιρετάει μια μάνα το παιδί της? Κι όμως! Σαν σήμερα έφυγες. Μα δεν έχει περάσει ούτε μια μέρα που να μην έχω πει το όνομα σου αστεράκι μου. Το όνομα σου έγινε πια συνώνυμο της δύναμης! Εσύ και μόνο εσύ έφτιαξες ένα παράσημο ανδρείας για τα παιδιά που αγωνίζονται! Στην μνήμη σου από τότε έχουμε βοηθήσει τόσα πολλά παιδιά που είμαι σίγουρη ότι χαμογελάς εκεί πάνω χαρά μου!
Μα συγχώρα με για ένα πράγμα καρδιά μου. Στέκομαι δίπλα σε όλους τους φίλους σου ψυχή μου. Πολεμάω για εκείνους με όλες μου τις δυνάμεις. Αγωνίζομαι για τον καθένα ξεχωριστά. Και τις μανούλες αγάπη μου τις κρατώ . Όχι δεν τις αφήνω να πέσουν ψυχή μου.
Μα συγχώρα με λουκουμάκι μου για ενα πράγμα σε παρακαλώ. Που κάθε βράδυ όταν γύρω το κεφάλι μου στο μαξιλάρι μου αφήνω πάντα να τρέξει ένα δάκρυ. Συγχώρα με που το αφήνω να πέφτει.
Βλέπεις ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ εκεί…να το πιάσεις!
