Μέγα Γεγονός : Υποδοχή στην Χαλκίδα της Θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Σουμελά στον Ι.Ν. Ευαγγελιστρίας Κανήθου -Τό πρόγραμμα-Η φοβερή ιστορία της

Η Τοπική μας Εκκλησία πρόκειται, συν Θεώ, να ευλογηθεί με την υποδοχή και την παρουσία της θαυματουργού ιεράς εικόνος της Παναγίας Σουμελά, της προστάτιδος και εφόρου του απανταχού Ποντιακού Ελληνισμού, από το Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας.
Η υποδοχή της Ιεράς εικόνας της Υπεραγίας Θεοτόκου θα λάβει χώρα το απόγευμα της Τετάρτης 7 Ιουνίου 2023, στις 7μ.μ., στα προπύλαια του Ενοριακού Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κανήθου Χαλκίδος, και πρόκειται να την υποδεχθεί ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο Ιερός Κλήρος και ο θεοτοκόφιλος λαός της Ιεράς Μητροπόλεώς Χαλκίδος.

Πέμπτη 08 Ιουνίου 2023 (Επέτειος των Εγκαινίων του Ι. Ναού):
ώρα 7π.μ. Όρθρος, Αρχιερατική χοροστασία και Αρχιερατικό συλλείτουργο.
11:30π.μ. θα ψαλλεί Ιερά Παράκληση προς την Σουμελιώτισσα Παναγία.
Από την Παρασκευή 9 Ιουνίου έως την Τετάρτη 14 Ιουνίου 2023, θα τελείται καθημερινά Όρθρος και Θεία Λειτουργία από τις 7-9:30π.μ.
Στις 11π.μ., στις 5:30μ.μ. και στις 7μ.μ. (μετά τον Εσπερινό) θα τελείται Ιερά Παράκληση προς την Παναγία Σουμελά.
Καθημερινά, στις 9:30μ.μ. θα γίνεται Ιερά Αγρυπνία.

Σάββατο 10 Ιουνίου 2023, ώρα 7π.μ. ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.
10:30π.μ., 12:30μ.μ., 5:30μ.μ., 9:30μ.μ., 11μ.μ. Ιερά Παράκλησή προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ώρα 7μ.μ. Η Ακολουθία του Εσπερινού.
Κυριακή 11 Ιουνίου 2023, ώρα 6:40π.μ. Όρθρος – Αρχιερατική χοροστασία, η Ακολουθία της διασαλευθείσης Αγ. Τραπέζης και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
12:30μ.μ. και 5:30μ.μ., Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
7μ.μ. η Ακολουθία του Εσπερινού και ο Ακάθιστος Ύμνος.
9:30μ.μ. Ιερά Αγρυπνία.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής της ιεράς εικόνας στη Χαλκίδα, δηλαδή μέχρι και την Τετάρτη 14 Ιουνίου 2023, ο Ι. Ναός, θα παραμένει ανοικτός, από τις 7π.μ. έως τη 1π.μ. Μετά την υποδοχή, θα ψαλλεί Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος, Ιστιαίας & Βορείων Σποράδων κ. Χρυσόστομο.
Το ίδιο βράδυ στις 9:30μ.μ. θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία και κατά τις υπόλοιπες ημέρες παραμονής της ιεράς εικόνος ο Ι. Ναός θα λειτουργεί με το παρακάτω πρόγραμμα.

Η φοβερά Ιστορία της Θαυματουργού εικόνος

Στις 09 Νοεμβρίου του 1931, Έλληνας μοναχός ανακαλύπτει στην Τραπεζούντα την περίφημη εικόνα της Παναγίας του Σουμελά, του Ευαγγελιστή Λουκά. Διαβάστε τη μοναδική ιστορία της θαυματουργής εικόνας! H θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Σουμελά εικονογραφήθηκε σύμφωνα με την παράδοση της Ορθοδόξου εκκλησίας από τον Ευαγγελιστή Λουκά.

Η δε ετυμολογία της, Σουμελά, προέρχεται από το όρος μελά και το ποντιακό ιδίωμα «σου» που σημαίνει «εις το ή «εις του», και συνεπώς «εις του Μελά», το οποίο τελικά έγινε Σουμελά. Μετά το θάνατο του Απόστολου και Ευαγγελιστή, ο μαθητής του Ανανίας φέρνει την εικόνα στην Αθήνα και την τοποθετεί στον περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Την εποχή εκείνη η εικόνα ονομάζεται Παναγία η Αθηνιώτισσα. Σύμφωνα με την ιερή παράδοση οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Παναγιάς, ακολουθούν την πορεία της εικόνας, η οποία πετά ως τον Πόντο. Οι δύο μοναχοί περνούν τα Μετέωρα, τη Χαλκιδική και την παραλία της Μονής Βατοπεδίου, από όπου ένας άγνωστος άνδρας τους μεταφέρει με καράβι μέχρι τη Μαρώνεια.

Βαρνάβας και Σωφρόνιος περνούν πεζοπορώντας τη Ραιδεστό και κατορθώνουν τελικά να φθάσουν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου και πηγαίνουν με ένα πλοιάριο στην Τραπεζούντα. Εκεί πια η Παναγία εμφανίζεται και πάλι στους δύο Αθηναίους μοναχούς για να τους πληροφορήσει, ότι η εικόνα της πορεύεται προς το όρος Μελά. Με πυξίδα τους πλέον τον Πυξίτη ποταμό, και εμψυχωμένοι από τη δύναμη της πίστης τους, ανηφορίζουν προ το όρος, μέχρι τη στιγμή που βρίσκονται μπροστά στην είσοδο μιας σπηλιάς με χρυσαφένια λάμψη.

Η λάμψη αυτή δεν ήταν άλλη από το φως της Εικόνας της Αθηνιώτισσας.
Βαρνάβας και Σωφρόνιος γονυπετείς και πλημμυρισμένοι με δάκρυα χαράς, ευχαριστούν την Παναγία και της υπόσχονται να χτίσουν στο σημείο αυτό ένα ναό προς τιμήν της.

Με μοναδικά τους εφόδια, λοιπόν, την πίστη, την επιμονή και την εργατικότητά τους, οι δύο αποφασισμένοι ερημίτες μοναχοί κατορθώνουν παρά τις πολλές αντιξοότητες που συναντούν, να χτίσουν το 386 μ.Χ σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του όρους Μελά, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, σκαλιστή μέσα στο βουνό την εκκλησία της Σουμελιώτισσας. Από τότε η εικόνα έγινε γνωστή ως Παναγία Σουμελά, ενώ το πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα παραμένει το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού επί 16 ολόκληρους αιώνες.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε επίσης, σύμφωνα με την παράδοση κατά τρόπο θαυματουργό, ενώ η ανθρώπινη λογική αδυνατεί ακόμη και σήμερα να βρει απάντηση στο θέαμα που αντικρίζουν οι πιστοί προσκυνητές από όλο τον κόσμο, να αναβλύζει νερό μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο. Οι δε θεραπευτικές του ιδιότητες κάνουν πασίγνωστο το μοναστήρι στα πέρατα της γης σε Χριστιανούς, αλλά και Μουσουλμάνους.
Το 1930, με ενέργειες του πρωθυπουργού της Eλλάδας Ελευθέρου Βενιζέλου, στο πλαίσιο της προωθούμενης τότε ελληνοτουρκικής φιλίας ο Tούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού, επισκέπτεται την Αθήνα και δέχεται μια αντιπροσωπεία να πάει στον Πόντο και να παραλάβει τα σύμβολα της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.

Έκτοτε και για 20 ολόκληρα χρόνια η εικόνα φιλοξενείται στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας. Το 1931 ο Λεωνίδας Ιασωνίδης προτείνει τον επανενθρονισμό της Παναγίας Σουμελά σε κάποια περιοχή της Eλλάδας, ενώ τελικά το 1951 ο Kρωμναίος οραματιστής και κτήτωρ Φίλων Κτενίδης κάνει πράξη την επιθυμία όλων των Ποντίων, με τη θεμελίωση της Νέας Παναγίας Σουμελά στις πλαγιές του Βερμίου στην Καστανιά της Βέροιας.

Η εικόνα, έφτασε στην πόλη το απόγευμα του Σαββάτου 9 Αυγούστου 1952, όπου οργανώθηκε επίσημη υποδοχή στην Πλατεία Αγίου Αντωνίου.

Ακολούθως, η εικόνα λιτανεύτηκε με επισημότητα στην πόλη και η πομπή κατέληξε στο μητροπολιτικό ναό της Βέροιας. Στην υποδοχή και τη λιτάνευση συμμετείχαν τμήματα του στρατού καθώς και οι εκκλησιαστικές και διοικητικές αρχές της πόλης.

Μετά από ολιγοήμερη παραμονή στην πόλη της Βέροιας, η εικόνα μεταφέρθηκε στις πλαγιές του Βερμίου, την Τετάρτη 13 Αυγούστου 1952, όπου τοποθετήθηκε σε νεόκτιστο ναό προς τιμήν της Παναγίας, σε έκταση η οποία παραχωρήθηκε για το σκοπό αυτό, από την κοινότητα Καστανιάς. Σε αυτόν το ναό γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Κοίμηση της Θεοτόκου, τον Αύγουστο του 1952 με την παρουσία του ιερού κειμηλίου και πλήθους κόσμου.