Σκύρος: Στο ΠΠΙ δεν σε εξετάζουν στα … Πεταχτά-Ασχολούνται μαζί σου πολύ-Αυτό γίνεται ακόμα και αν ο γιατρός λέγεται…Πεταχτής (βρε σαν ποιον μοιάζει, βρε σαν ποιον μοιάζει)

Του Παναγιώτη Μουσσά μέλους της ΕΣΗΕΑ

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι υπάρχουν, προβλήματα διαχρονικά στον τομέα της υγείας. Είτε σε εξοπλισμό είστε σε προσωπικό. Όμως γεγονός είναι ότι ο εξοπλισμός τα τελευταία χρόνια έρχεται, χωρίς να σημαίνει ότι είναι όσος απαιτείται, γιατί η υγεία είναι το πιο σπουδαίο αγαθό στον άνθρωπο.

Το διαπίστωσα όταν βρισκόμουν στην πανέμορφη Σκύρο, όπου προφανώς από τα πολύ ωραία και… καθόλου γλυφτικά κείμενα που γράφω, μάζεψα ευχές που με χτύπησαν κατακούτελα …

Πήρα το ταλαιπωρημένο κορμί μου και κατηφόρισα στο ΠΠΙ όπου γίνονται και εργασίες αναβάθμισης του υφιστάμενου κτιρίου όπως είδα. Παρκάρω δίπλα σε ένα αυτοκίνητο.

"Ωραία λέω κανείς. Χαλαρά θα περνάνε εδώ." Κούνια που με κούναγε...

Μπαίνοντας βλέπω να κάθεται ένα κύριος απ έξω και να συζητά με 2 κοπέλες. Κάτι μου θυμίζει αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω- Πάω να σκάσω…

Σαν ποιόν μοιάζει… Σαν ποιόν μοιάζει! Δημοσιογραφικό χούι, πονάς δεν πονάς. Παρακαλώ ο γιατρός που είναι;

Πονάει το κεφάλι μου. Μάλλον από τις ευχές που λαμβάνω.

Όχι αλλά με έχουν πιάσει στο στόμα τους συνέχεια.

Μπαίνουμε μέσα. Εγώ κεφάλι κουδούνι. Άσε που τα βλέπω και λίγο ντραμουντάνα.

Μια ευγενέστατη νοσηλεύτρια που έμαθα αργότερα (το χούι που λέμε) ότι έχει θητεία σε εντατικές η Κατερίνα με βάζει να καθίσω. Από κοντά και η έτερη Γιώτα.
 Εμένα το μάτι γαρίδα.
 Κοιτάω τον γιατρό πριν με εξετάσει. 
θα βγάλω είδηση γιατί θα σκάσω.

Που σας έχω ξαναδεί;

Πετάγομαι όρθιος. Εσείς είσαστε; Ξαφνικά ο πονοκέφαλος υποχώρησε μπρος στο δημοσιογραφικό δαιμόνιο. Εσύ με την κόρη. Το βιντεάκι που στην πέσανε την Πρωτοχρονιά που την εξέταζες.

Τι είχε τραβήξει ο άνθρωπος. 
Ένας εξαίρετος επιστήμονας που κρατάειτο ΚΥ Αλιβερίου ως διευθυντής και τρέχει όλο το 24ωρο όπως πληροφορήθηκα από την εποχή που έγινε viral. 
Νύχτα μέρα παντού. Όλοι πίνουν νερό στο όνομά του. 
Μόλις βγάζω την είδηση και χαλαρώνω ο πονοκέφαλος με τσακίζει. 
Άτιμη γλωσσοφαγιά και μάτι, σκέφτομαι.

Μου κάνει εξετάσεις, μου δίνει την ιατρική περίθαλψη που χρειάζομαι και ξαπλώνω στο κρεβάτι μέχρι να συνέλθω. Ενδιαμέσως μπαίνει λαός. Μόνο χαλαρά και ήρεμα δεν είναι όπως φαινόταν στην αρχή. Εγώ σε παραβάν, αλλά το αυτί τούρλα.

Το χούι είπαμε. Ο άνθρωπος δεν υπάρχει. Η ταχύτητα της διάγνωσης και το χαμόγελο συν την θετική ενέργεια. Ήθελα να είναι μπροστά όσοι τον επιτίμησαν με το χιουμοριστικό σκηνικό με την κόρη του.

¨Οταν με το καλό συνέρχομαι και του λέω ότι είμαι δημοσιογράφος. Κόκαλο ο γιατρός. Μου λέει.

Τι ωχ του λέω;

Το ξέρω του απαντώ. Εσύ όμως έχεις κάτι διαχρονικό που δεν αλλάζει την αγάπη του κόσμου. Γιατί τότε ρώτησα έμαθα και το διαπίστωσα και σήμερα. Ο Πεταχτής είναι ένα εξαιρετικός γιατρός που δεν σε εξετάζει στα …πεταχτά. Ασχολείται μαζί σου ανεξαρτήτως ιδιότητας.

Έκπληξη. Θα γράψω για σένα γιατρέ και θα το καταλάβεις.

Αντίο κ. Πεταχτή. Η επόμενη φορά που θα σας δω ελπίζω ότι δεν θα είναι στα πεταχτά, αλλά θα τα πούμε ελπίζω για ώρα και όχι ως ασθενής.

Βγαίνοντας από το κτίριο, το παργκινκ είχε γεμίσει… Καλό κουράγιο σκέφτηκα στον αποσπασμένο για κάποιες ημέρες από το Κ.Υ. Αλιβερίου, στο ΠΠΙ Σκύρου καθώς εναλλάξ οι γιατροί λαμβάνουν εντέλεσθαι και παρουσιάζονται για υπηρεσία …

ΥΓ Τον πήρα τηλέφωνο μετά από ημέρες.

Μην παρακαλάς γιατρέ δεν θα γλυτώσεις.

Τα πήρα και εντάξει, Τα πήρα από το φαρμακείο.

Επειδή γράφω για σένα θα μου στείλεις μια φωτο η δυνατόν μαζί με τις νοσηλεύτριες. Μην με ρωτήσεις πού.

Σου υπόσχομαι ότι για τα κορίτσια θα γράψω μόνο καλά λόγια. Για σένα το σκέφτομαι.