Της Μαρίας Καράπα
Ξεκίνησα από την Χαλκίδα με 34 βαθμούς κελσίου την Τρίτη το πρωί, για να συναντήσω τον εθελοντή “άγρυπνο φρουρό” του Δήμου Διρφύων – Μεσσαπίων . Προορισμός μου το “κέντρο επιχειρήσεων “του στο όρος Ταναϊδα, την δεύτερη ψηλότερη κορφή της Δίρφης. Ένα πραγματικά άγνωστο στους περισσότερους, αλλά πανέμορφο προορισμό, που στην αρχαιότητα κατά τις παραδόσεις, στο οροπέδιο που σχηματίζεται. υπήρξε ναός αφιερωμένος στην θεά Ήρα!
Μέχρι να φτάσω στον αλτρουιστή κ. Θανάση που πραγματοποιεί εθελοντικές βάρδιες φύλαξης στο βουνό πάνω από τα χωριά Άτταλη και Πλατάνα, οι εναλλαγές του τοπίου ήταν συνεχείς .
Ένα όμορφο δάσος που η εικόνα του προκαλούσε ευεξία στην ψυχή μου. Εν συνεχεία λίγο πριν φτάσω στο …στρατηγείο ένα άνυδρο σχεδόν σεληνιακό τοπίο. Κοιτάζω την θερμοκρασία στο ταμπλό του αυτοκίνητου 30 βαθμοί κελσίου. Η σκέψη μου αφήνεται στην διαδρομή.
Ξαφνικά χτυπά το κινητό. Ακούω την φωνή του κ Θανάση… “Στοοπ Μαρία. Γύρνα. έφυγες μπροστά! Πας για την κορυφή ; Κοιτάζω προς τ ΄απάνω και βλέπω να ξεπροβάλλει μια σχεδόν βιβλική μορφή. “Εδώ, από εδώ έλα.” Φτάνω επιτέλους! “Μαρία πήγαινες για την κορυφή. Μήπως θες να σου δώσω και σένα ένα ζευγάρι κυάλια;” Χαμογελάω…
Χαιρετώ τον καλόκαρδο όπως φαίνεται και από κοντά κ. Θανάση, που έχει αναλώσει την ζωή του στην προστασία των δασών, για να βρουν και οι επόμενες γενιές ,ομορφιά και καθαρό αέρα όπως μου λέει. Ο Θανάσης μου είπε και ο δήμαρχος Γιώργος Ψαθάς είναι “μεγάλη μορφή” και πολλαπλά χρήσιμος.
“Σε είχα δει, όλα τα βλέπω!” Το βλέπω, του λέω .Πράγματι παρά την ηλικία του 73 το μάτι αετίσιο μαζί με τα κυάλια δε, ουδέν κρυπτόν…. υπό του Θανάση Σούρτζη. Ευτυχώς !!
Με ξεναγεί στο.. στρατηγείο! Μου δείχνει την θέα και έρχεται η ώρα να μιλήσουμε.
Ο άνθρωπος. Ο εθελοντής και πάνω απ’ όλα Έλληνας, μου δείχνει την γαλανόλευκη και μου λέει με αγάπη και καμάρι συνάμα : “Η συντροφιά μου”,